ŁUKASZ KOS
Reżyser teatralny. Studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze w warszawskiej Akademii Teatralnej, a w 1999 roku ukończył Wydział Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Jeszcze w czasie studiów był asystentem Mai Komorowskiej przy Letnikach M. Gorkiego (w których zresztą zagrał Dwukropka Siemiona Siemionowicza), Rudolfa Zioły przy Burzy W. Szekspira (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 1997) i Andrzeja Wajdy, z którym pracował przy realizacji Klątwy S. Wyspiańskiego (Narodowy Stary Teatr w Krakowie, 1997).
W latach 1989-1992 wędrował po Polsce z prywatnym Teatrem im. Kici Koci Zbigniewa Micha i Wojciecha Królikiewicza. W 1998 roku Łukasz Kos wraz z Markiem Wroną wyreżyserował na deskach Teatru Ludowego w Nowej Hucie Dziady cz. III. Celę Konrada A. Mickiewicza. Kolejnym przedsięwzięciem był Zazum w stołecznym Teatrze Dramatycznym (2000). Było to liryczne przedstawienie z tekstami Dariusza Rzontkowskiego, nawiązujące stylistyką do niezapomnianego Kabaretu Starszych Panów.
W latach 2001-2003 reżyser związany był z Teatrem Nowym w Łodzi, w którym wyreżyserował: Beztlenowce I. Villqista, współczesną operę kameralną pt. Mężczyzna, który pomylił żonę z kapeluszem M. Nymana, Kurkę wodną S. I. Witkiewicza oraz program rozrywkowy Go-Go, czyli neurotyczna osobowość naszych czasów z tekstami i muzyką Jakuba Przebindowskiego, który cztery lata później wystawił ponownie, tym razem w krakowskim Teatrze Scena STU.
Następne realizacje Łukasza Kosa to:
– Od dziś będziemy dobrzy P. Sali (Teatr Polski we Wrocławiu),
– Sny I. Wyrypajewa (Teatr Rozmaitości w Warszawie)
– Koronacja M. Modzelewskiego (Teatr Narodowy w Warszawie),
– Paw królowej D. Masłowskiej (Teatr Studyjny PWSFTiT w Łodzi),
– Starość jest piękna E. Vilar (Teatr Polonia),
– Zapiski tego, który zniknął L. Janačka (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie),
– Sonety Szekspira P. Mykietyna (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie),
– Klątwa S. Wyspiańskiego (Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze),
– Król Duch J. Słowackiego (Teatr Nowy im. K. Dejmka w Łodzi),
– Sceny z życia małżeńskiego I. Bergmana (Och-Teatr w Warszawie),
– Król dramatu M. Modzelewskiego (Teatr IMKA w Warszawie),
– Bobiczek H. Levina (Teatr Zagłębia w Sosnowcu).
Łukasz Kos jest również autorem inscenizacji dla dzieci. W warszawskim Teatrze Lalka przygotował spektakle pt. Sklep z zabawkami A. Popescu oraz Janosik. Naprawdę prawdziwa historia M. Walczaka. Na deskach Teatru Polskiego im. H. Konieczki w Bydgoszczy przedstawił współcześnie potraktowanego Kajtusia Czarodzieja J. Korczaka. Bankructwo małego Dżeka R. Bolesty wyreżyserował w stołecznym Teatrze Lalka.
Łukasz Kos jest również współautorem (z Jackiem Papisem) filmu dokumentalnego „Zdzisław Maklakiewicz” (1996), traktującym o karierze jednego z najbardziej nietuzinkowych polskich aktorów filmowych. W roku 2004 reżyser zrealizował „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” P. Zelenki dla Teatru Telewizji.
W Teatrze Rozrywki wyreżyserował Przebudzenie wiosny S. Saterai D. Sheika.
NAGRODY:
– ZŁOTA MASKA 2001– nagroda łódzkich recenzentów dla najlepszego reżysera sezonu za reżyserię „Beztlenowców” I. Villqista w Teatrze Nowym w Łodzi,
– Nagroda publiczności dla spektaklu Beztlenowce na 5. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE w Katowicach 2002,
– Nagroda za reżyserię spektaklu Od dziś będziemy dobrzy na 3. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej RZECZOWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA w Zabrzu oraz Nagroda za reżyserię spektaklu Kurka wodna S. I. Witkiewicza na 28. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (2003),
– Nagroda za „wrażliwą i skuteczną pracę nad tekstem i aktorem” w przedstawieniu Koronacja M. Modzelewskiego na 4. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej RZECZOWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA w Zabrzu 2004,
– Nagroda za inscenizację i reżyserię przedstawienia Sklep z zabawkami na 12. Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Lalek w Toruniu 2005,
– ATEST – Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego za rok 2005, za przedstawienie Sklep z zabawkami (2006),
– honorowe wyróżnienie dla przedstawienia Janosik. Naprawdę prawdziwa historia na 25. Ogólnopolski Festiwal Teatrów Lalek w Opolu 2011.
Foto: Tomasz Zakrzewski
W latach 1989-1992 wędrował po Polsce z prywatnym Teatrem im. Kici Koci Zbigniewa Micha i Wojciecha Królikiewicza. W 1998 roku Łukasz Kos wraz z Markiem Wroną wyreżyserował na deskach Teatru Ludowego w Nowej Hucie Dziady cz. III. Celę Konrada A. Mickiewicza. Kolejnym przedsięwzięciem był Zazum w stołecznym Teatrze Dramatycznym (2000). Było to liryczne przedstawienie z tekstami Dariusza Rzontkowskiego, nawiązujące stylistyką do niezapomnianego Kabaretu Starszych Panów.
W latach 2001-2003 reżyser związany był z Teatrem Nowym w Łodzi, w którym wyreżyserował: Beztlenowce I. Villqista, współczesną operę kameralną pt. Mężczyzna, który pomylił żonę z kapeluszem M. Nymana, Kurkę wodną S. I. Witkiewicza oraz program rozrywkowy Go-Go, czyli neurotyczna osobowość naszych czasów z tekstami i muzyką Jakuba Przebindowskiego, który cztery lata później wystawił ponownie, tym razem w krakowskim Teatrze Scena STU.
Następne realizacje Łukasza Kosa to:
– Od dziś będziemy dobrzy P. Sali (Teatr Polski we Wrocławiu),
– Sny I. Wyrypajewa (Teatr Rozmaitości w Warszawie)
– Koronacja M. Modzelewskiego (Teatr Narodowy w Warszawie),
– Paw królowej D. Masłowskiej (Teatr Studyjny PWSFTiT w Łodzi),
– Starość jest piękna E. Vilar (Teatr Polonia),
– Zapiski tego, który zniknął L. Janačka (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie),
– Sonety Szekspira P. Mykietyna (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie),
– Klątwa S. Wyspiańskiego (Teatr im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze),
– Król Duch J. Słowackiego (Teatr Nowy im. K. Dejmka w Łodzi),
– Sceny z życia małżeńskiego I. Bergmana (Och-Teatr w Warszawie),
– Król dramatu M. Modzelewskiego (Teatr IMKA w Warszawie),
– Bobiczek H. Levina (Teatr Zagłębia w Sosnowcu).
Łukasz Kos jest również autorem inscenizacji dla dzieci. W warszawskim Teatrze Lalka przygotował spektakle pt. Sklep z zabawkami A. Popescu oraz Janosik. Naprawdę prawdziwa historia M. Walczaka. Na deskach Teatru Polskiego im. H. Konieczki w Bydgoszczy przedstawił współcześnie potraktowanego Kajtusia Czarodzieja J. Korczaka. Bankructwo małego Dżeka R. Bolesty wyreżyserował w stołecznym Teatrze Lalka.
Łukasz Kos jest również współautorem (z Jackiem Papisem) filmu dokumentalnego „Zdzisław Maklakiewicz” (1996), traktującym o karierze jednego z najbardziej nietuzinkowych polskich aktorów filmowych. W roku 2004 reżyser zrealizował „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” P. Zelenki dla Teatru Telewizji.
W Teatrze Rozrywki wyreżyserował Przebudzenie wiosny S. Saterai D. Sheika.
NAGRODY:
– ZŁOTA MASKA 2001– nagroda łódzkich recenzentów dla najlepszego reżysera sezonu za reżyserię „Beztlenowców” I. Villqista w Teatrze Nowym w Łodzi,
– Nagroda publiczności dla spektaklu Beztlenowce na 5. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE w Katowicach 2002,
– Nagroda za reżyserię spektaklu Od dziś będziemy dobrzy na 3. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej RZECZOWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA w Zabrzu oraz Nagroda za reżyserię spektaklu Kurka wodna S. I. Witkiewicza na 28. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (2003),
– Nagroda za „wrażliwą i skuteczną pracę nad tekstem i aktorem” w przedstawieniu Koronacja M. Modzelewskiego na 4. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej RZECZOWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA w Zabrzu 2004,
– Nagroda za inscenizację i reżyserię przedstawienia Sklep z zabawkami na 12. Międzynarodowych Spotkaniach Teatrów Lalek w Toruniu 2005,
– ATEST – Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego za rok 2005, za przedstawienie Sklep z zabawkami (2006),
– honorowe wyróżnienie dla przedstawienia Janosik. Naprawdę prawdziwa historia na 25. Ogólnopolski Festiwal Teatrów Lalek w Opolu 2011.
Foto: Tomasz Zakrzewski
