HENRYK KONWIŃSKI
Jest współtwórcą (z Januszem Nyczakiem) prapremierowego wystawienia Operetki Gombrowicza (na scenie studenckiego Teatru NURT w Poznaniu).
Debiutował jako tancerz na scenie Opery im. S. Moniuszki w Poznaniu. W początkach kariery, jako utalentowany solista, tańczył z gwiazdami baletu polskiego pod kierunkiem słynnych choreografów: m.in. Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Jerzego Gogóła, Zygmunta Patkowskiego i Conrada Drzewieckiego, który miał ogromny wpływ na pojmowanie przez H. Konwińskiego sztuki choreograficznej.
Zrealizował liczne balety klasyczne i współczesne, w tym wielkie widowiska i kompozycje choreograficzne o kameralnym, studyjnym charakterze. Wśród najważniejszych przedsięwzięć znalazły się: balet Ad Montes (Preludium chorałowe, Kościelec, Siwa Mgła, Krzesany) do muzyki Wojciecha Kilara, Romeo i Julia Prokofiewa, Harnasie i Stabat Mater Szymanowskiego, Stworzenie świata Pietrowa, Jezioro łabędzie Czajkowskiego, Pan Twardowski Różyckiego, W górę w dół Kilara, Wariacje na temat Franka Bridge'a Brittena i wiele innych.
Jako reżyser debiutował w Operze Śląskiej w Bytomiu, tworząc Traviatę i Salome. Opery pod kierownictwem muzycznym Napoleona Siessa i w reżyserii Henryka Konwińskiego otrzymywały najwyższe ogólnopolskie oceny, a Noc Walpurgii została uznana przez krytyków za wybitną. Entuzjastyczne recenzje miało wielkie widowisko Carmina Burana w Hali Ludowej we Wrocławiu.
Trzecim obszarem działalności Henryka Konwińskiego jest teatr dramatyczny i musicalowy. Do najnowszych dokonań choreograficznych Henryka Konwińskiego należą: Baron cygański w Operze Śląskiej w Bytomiu, Noc w Wenecji w Gliwickim Teatrze Muzycznym oraz Dzikie łabędzie w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie.
Henryk Konwiński jest laureatem ZŁOTYCH MASEK i innych nagród środowiskowych.
Warto podkreślić, że tak wielki dorobek stał się udziałem niewielu artystów, a w przypadku tego twórcy jest efektem wyjątkowego talentu, ogromu włożonej pracy i ciągłego wzbogacania swej wiedzy artystycznej.
W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektakli:
– Monachomachia I. Krasickiego (ZŁOTA MASKA 1992 za choreografię),
– Cabaret J. Kandera i F. Ebba,
– Księżniczka Turandot C. Gozziego,
– Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka (ZŁOTA MASKA 1994 za choreografię),
– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera,
– The Rocky Horror Show R. O’Briena,
– Ordonka. Miłość ci wszystko wybaczy (koprodukcja Teatru Rozrywki z Ma Scalą – Teatrem Marii Meyer),
– Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza
– Historii filozofii po góralsku B. Cioska wg ks. prof. J. Tischnera.
Foto: Małgorzata Bramorska-Fogiel
Debiutował jako tancerz na scenie Opery im. S. Moniuszki w Poznaniu. W początkach kariery, jako utalentowany solista, tańczył z gwiazdami baletu polskiego pod kierunkiem słynnych choreografów: m.in. Feliksa Parnella, Stanisława Miszczyka, Jerzego Gogóła, Zygmunta Patkowskiego i Conrada Drzewieckiego, który miał ogromny wpływ na pojmowanie przez H. Konwińskiego sztuki choreograficznej.
Zrealizował liczne balety klasyczne i współczesne, w tym wielkie widowiska i kompozycje choreograficzne o kameralnym, studyjnym charakterze. Wśród najważniejszych przedsięwzięć znalazły się: balet Ad Montes (Preludium chorałowe, Kościelec, Siwa Mgła, Krzesany) do muzyki Wojciecha Kilara, Romeo i Julia Prokofiewa, Harnasie i Stabat Mater Szymanowskiego, Stworzenie świata Pietrowa, Jezioro łabędzie Czajkowskiego, Pan Twardowski Różyckiego, W górę w dół Kilara, Wariacje na temat Franka Bridge'a Brittena i wiele innych.
Jako reżyser debiutował w Operze Śląskiej w Bytomiu, tworząc Traviatę i Salome. Opery pod kierownictwem muzycznym Napoleona Siessa i w reżyserii Henryka Konwińskiego otrzymywały najwyższe ogólnopolskie oceny, a Noc Walpurgii została uznana przez krytyków za wybitną. Entuzjastyczne recenzje miało wielkie widowisko Carmina Burana w Hali Ludowej we Wrocławiu.
Trzecim obszarem działalności Henryka Konwińskiego jest teatr dramatyczny i musicalowy. Do najnowszych dokonań choreograficznych Henryka Konwińskiego należą: Baron cygański w Operze Śląskiej w Bytomiu, Noc w Wenecji w Gliwickim Teatrze Muzycznym oraz Dzikie łabędzie w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie.
Henryk Konwiński jest laureatem ZŁOTYCH MASEK i innych nagród środowiskowych.
Warto podkreślić, że tak wielki dorobek stał się udziałem niewielu artystów, a w przypadku tego twórcy jest efektem wyjątkowego talentu, ogromu włożonej pracy i ciągłego wzbogacania swej wiedzy artystycznej.
W Teatrze Rozrywki stworzył choreografię do spektakli:
– Monachomachia I. Krasickiego (ZŁOTA MASKA 1992 za choreografię),
– Cabaret J. Kandera i F. Ebba,
– Księżniczka Turandot C. Gozziego,
– Skrzypek na dachu J. Steina, J. Bocka i S. Harnicka (ZŁOTA MASKA 1994 za choreografię),
– Pocałunek kobiety-pająka J. Kandera,
– The Rocky Horror Show R. O’Briena,
– Ordonka. Miłość ci wszystko wybaczy (koprodukcja Teatru Rozrywki z Ma Scalą – Teatrem Marii Meyer),
– Dyzma – musical W. Młynarskiego i W. Korcza
– Historii filozofii po góralsku B. Cioska wg ks. prof. J. Tischnera.
Foto: Małgorzata Bramorska-Fogiel
